(က)
လက္ေဗြရာနဲ႔မွ ပြင့္တဲ့ဘုံမွာ
အၾကည့္ခ်င္း ခဏခဏ ဆုံေတာ့
သြားျပီေပါ့
အဲဒီမ်က္လုံးဟာ
lock က်တာ အခါခါ
ဝါသနာဆုိတာ တားရခက္ၾကီး..။
(ခ)
စက္ရုပ္ကုိ
ႏွလုံးသားတပ္ထားတဲ့ျမိဳ႕မွာ
ႏွလုံးသားကုိ
စက္ရုပ္အျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ရတာ
ဘယ္ေလာက္ ရင္ကြဲနာက်ဖုိ႕ ေကာင္းသလဲ
လမ္းကုိက ဘယ္ေမာင္းသက္သက္…။
(ဂ)
ခရီးလြန္ေနတဲ့ ေမတၱာတရား
ဘဝအဆက္ဆက္ ျခားသည့္တုိင္
ေရာက္မလာေသး..။
အဲသလုိပဲ
ေဝးၾကျပီတဲ့ဆုိရင္
ဘယ္ေဖာင့္နဲ႔ရုိက္ရုိက္
အၾကီးအေသးက မပီျပင္ေတာ့ဘူး။
(ရွင္မားရု)
Monday, March 24, 2014
Categories:
သံေ၀ဂကဗ်ာ
1 comments:
ခရီးလြန္ေနတဲ့ ေမတၱာတရားကေလး ဘယ္ဘူတာဆီမွာမ်ား စိုက္ေလမလဲ ... :)
Post a Comment