သန္း ၆၀ နဲ႔ တစ္ေယာက္
အလဲအထပ္က ႀကီးတယ္
ဆႏၵရွိရင္ တရားတစ္ပုဒ္ေလာက္ ေဟာပါ
မထူးေတာ့ၿပီမို႔ ဝူး...ေတာ့မလို႔ ။
နာက်င္စရာကို ထုပ္ပိုးထားေလေလ
ပဋိစၥသမုပၸါဒ္က
ေဝဒနာမွာ ျပန္.စ..ေလေလ
ညေရာက္တိုင္း ယားယားေနမိ။
ခံစားမွဳဝါဒီမွန္ရင္ အေဖာ္နဲ႔ မကင္းစေကာင္း
ဘယ္သူမ်ား ရပ္ေစာင့္ေနမလဲ အဲဒီမွာ
ေထာင္းလေမာင္းထသြားတဲ့ အလြမ္းေတြ
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ပါေစ ။
(ရွင္မားရု)
Monday, August 26, 2013
Categories:
ဓမၼကဗ်ာ
2 comments:
အခ်ိန္မွန္ယားတဲ့
ဝဲဖတ္ေလးေတြ ခြာရင္း
အလြမ္းေတးတစ္ပုဒ္နားဆင္သြားပါတယ္...။
(အညတရတစ္ေယာက္)
ဝူး ... :P
Post a Comment